Voor de volgers onder jullie; na de blog van 6 april ben ik ziek geworden, koorts, snotteren en grieperig....dit verklaart wel deels mijn enorme dip toen. Wat boze en verdrietige emoties zijn mij natuurlijk niet vreemd, maar zoveel tranen als op 6 april was nieuw... Maar ik ben en blijf een tuimelpoppetje, ik veer altijd weer op! En nu dus ook weer.....en tja het wordt elke dag weer licht of ik nu wel of niet wil. Ik kan er dan ook maar beter het beste van maken.....toch? En zo ben ik dan ineens 2 jaar na de diagnose; kanker in mijn linkerborst. Ja times flys when you're having fun ;)
Het is dan ook bijna 2 jaar geleden dat ik een huidsparende mastectomie met directe implantaatreconstructie heb gehad of in de gewone taal; een borstamputatie met direct een reconstructie van siliconen, oftewel een plastic tiet.... Ik had het geluk dat ik geen expander nodig had
(een expander is om eerst de huid op te rekken voor het plaatsen van de definitieve prothese) maar dat ik genoeg ruimte had voor een directe definitieve plaatsing. Scheelde weer een extra operatie en een hoop ziekenhuisbezoeken.
Ik heb niet bewust gekozen voor deze manier van reconstructie, nee ik wist toen gewoon niet beter en heb gewoon het advies van de chirurgen opgevolgd, ik was als de dood om met 1 borst wakker te worden dus was al lang blij dat er iets mogelijk was. Achteraf ben ik er achter gekomen dat er meer manieren van reconstructie mogelijk zijn. Je kan immers ook een buikborst of bilborst krijgen, een borst met onderdelen uit dat gebied. Voordeel hiervan is een meer lichaamseigen borst, een warme borst die ook meegroeit met schommelingen in lichaamsgewicht. Nadeel is dat dit grote ingrijpende operaties zijn, meer littekens en die pas na de behandeling mogelijk zijn. Het uiteindelijke resultaat is wel meer naturel, dat dan weer wel.
Ik heb een "ordinaire" siliconenborst gekregen, een plastic borst... De chirurg melde voor de ingreep dat de borst bedoeld is voor volume in kleding. De borst ziet er in kleding zeer naturel uit, bloot is dit anders. Omdat er geen borstweefsel meer aanwezig is, voelt de borst redelijk hard aan, zitten er deukjes in en blijft hij koud. Dit is een nadeel van siliconen. Ook geeft mijn borst nog steeds pijnklachten, vooral als de borstspier gebruikt wordt. Als ik mijzelf aan het opdrukken ben en dan naar mijn decolleté kijk, zie ik een raar vervormde borst, duidelijk onderdrukt door de borstspier. Ik hoop dan maar dat anderen niet stiekem meekijken..... Voordeel van deze borst is minder littekens, een minder intensieve operatie en vaak direct na de amputatie mogelijk. En eerlijk is eerlijk: in bikini, ondergoed en kleding is het resultaat meer dan goed! Wat ben ik blij om nog een decolleté te hebben, want als dit wegvalt....snik....
Al met al denk ik dat ik uiteindelijk niet anders had gekozen, als ik tijdig de keuze had gekregen. Achteraf is het natuurlijk bizar dat voor amputatie niet alle mogelijkheden met mij zijn besproken. Officieel klopt het niet...een groot minpunt van de medici.
 |
| Kat von D |
