Vandaag 2 jaar getrouwd met mijn grote liefde. Twee jaar geleden was het een groot feest en hebben wij en mijn 4 kids genoten. We zijn allebei dol op het organiseren van evenementen en zoeken altijd naar iets wat anders is dan anders. Iets waar onze creatieve geest goed in is.
Vorig jaar hebben we ons één-jarig bestaan gevierd met een grote BBQ, maar dit jaar komt een feestje niet goed uit. Druk met werk en vandaag moet ik weer naar de huisarts. Eindelijk is mijn eigen huisarts terug en die wil nu ook eens dat beruchte knobbeltje zien om te bepalen wat de volgende stap moet zijn, want het ziekenhuis doet niets; buiten alleen rapporteren dat de punctie niet gelukt is...
De huisarts voelt en concludeert dat hij hier zelf niets mee kan, het zit te diep. Huh? De radioloog had na de echo gerapporteerd dat het zeer waarschijnlijk een kliertje is, waarna de huisarts de indruk had gekregen dat hij het wellicht zelf zou kunnen verwijderen..... natuurlijk!
Ondertussen had ik al een besluit genomen: wat het ook is, ik wil het weg hebben. Ook al is het goed, ik wil geen knobbeltjes! De huisarts begrijpt het en stuurt mij door naar een chirurg, alhoewel hij niets verontrustends vermoed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten