Ik lig op mijn zijde in een wat donkere kamer in afwachting van de radiologe voor de punctie. Eindelijk komt er schot in de zaak en kom ik te weten wat ik heb.
De radiologe prikt met een lange naald in mijn borst en probeert via de apparatuur het knobbeltje te traceren. Als ze er eindelijk "in" zit trekt de verpleegkundige het een en ander vacuüm en komt er wat celmateriaal in de naald. Het ziet er enger uit dan dat het werkelijk is. Het is niet mijn hobby, maar echt pijnlijk ook weer niet.
De radiologe controleert nog even of er daadwerkelijk celmateriaal opgezogen is en dan kan ik weer naar huis om een ruime week later de uitslag te krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten