Geen bestraling - 27 juni 2012

De kogel is door de kerk......er wordt definitief niet bestraald!

Ik krijg "alleen" maar 24 weken chemo (AC om de 3 weken voor 4 keer en Taxol inclusief Herceptin elke week voor 12 keer) tot 12 maanden daarna alleen Herceptin om de 3 weken en als afsluiter 5 jaar hormoontherapie elke dag. En o ja wist u al dat u de Mirena zo spoedig mogelijk moet laten verwijderen, u straks 3 verschillende anti-braaktabletten, uuuhh dat woord alleen al..., moet halen en uw hartpompfunctie gecontroleerd moet worden en u het plaatsen van een port a cath (semi-permanent kastje onder je huid in plaats van een infuus) kunt overwegen, gaat wel via een operatie.....en heeft u al een pruik...?

Zo dan, is dit voor het geval ik mij zou gaan vervelen? Kankerpatienten in behandeling kunnen dus niet werken omdat ze hier gewoon geen tijd voor hebben!!

Overmorgen start de eerste chemokuur. Bbbrrrrr het gaat nu dus echt gebeuren, zie er wel wat tegenop. Het wordt nu menes.

Diegene die mij dit vertelt, is niet mijn eigen internist-oncoloog, die heeft immers een vrije dag, ja het lijken af en toe net gewone mensen die artsen! Ik grijp dus mijn kans, mijn allerlaatste....wat vindt zij van een eventuele vakantie naar Italië? Over 10 dagen zouden wij al vertrekken en wij hebben geen annuleringsverzekering afgesloten...dom,dom, dom....Tot nu toe niemand gevonden die de reis wil overnemen en ik kan mij er maar niet bij neer leggen om niet te gaan...

Deze arts is verbazingwekkend soepel, ik krijg haar fiat om te gaan maar wel met het risico op infecties maar ach.....Italië is ontwikkeld genoeg dus daar hebben ze ook prima ziekenhuizen. Misschien is het handig als ik het 06 nummer van de arts in Nederland meeneem voor overleg. Tja ze is ook moeder en begrijpt dat ik met het gezin er even tussen uit wil.

Probleem is wel mijn bloed ongeacht mijn eventuele welbevinden. Na de chemo heb je namelijk amper weerstand en een groot risico op infecties die het lichaam zelf niet kan bestrijden, dus het wordt in ieder geval niet zwemmen (gelukkig daar hou ik toch al niet van, kom ik er dit jaar mooi onder uit), geen zon (wordt al wat moeilijker), geen mensenmassa's (tja Gardameer in het hoogseizoen is niet dun bevolkt zeg maar...) en het advies om eerst even te kijken hoe ik de kuur ervaar, er zit een week tussen het infuus en de start van de vakantie. Daarbij is zij niet mijn directe arts, dus of haar fiat wat toevoegt?

En..... in die periode valt mijn haar uit. Is het gek als je een Italiaanse kapper bezoekt met allemaal elegante Bella Italiana's om je heen en je vraagt om een coupe tondeuse? Iets om nog heel even over na te denken dus......


Ondertussen ben ik weer voor de zoveelste keer geprikt en ingespoten met radioactieve zooi. Na een half uur inwerktijd en 10 minuten onder een groot apparaat gelegen te hebben, is mijn hartpompfunctie vast gelegd. Stelde niet veel voor behalve dat ik mijn linkerarm onder mijn hoofd moest leggen. Klinkt simpel, maar geloof mij....links is mijn geopereerde kant en hierdoor was dit voor mij een zeer ingewikkelde yogahouding..... Uiteindelijk heb ik een soort van alternatief bedacht wat er waarschijnlijk onnozel uit zag maar wel functioneel.

Vanaf nu doet men dit onderzoek om de 3 maanden, want chemo is niet zo goed voor je hart... en het zou slordig zijn als je herstelt van de kanker maar omvalt wegens een hartinfarct...

Bij buitenkomst moeten we weer flink in de buidel tasten voor de parkeermeter. Waar is de tijd gebleven dat je gratis voor een ziekenhuis kon staan?!?! Ik denk dat we de volgende keer maar een alternatief in de woonwijk moeten gaan zoeken, ziek zijn is al duur genoeg..

Op weg naar huis ben ik moe en al het gefriemel aan mijn lijf ineens zat, constant dat geprik....dat belooft.......ik begin net! Maar als ik de woonkamer in stap fleur ik helemaal op: Jamie heeft namens haar zussen chocolade voor mij gekocht met een hele lieve boodschap:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten