Vandaag weer op weg naar Gouda voor chemo AC nummer 3!
Het gaat al opschieten, want van deze kuur Adriamycine/Cyclofosfamide krijg ik totaal 4 stuks... Niet dat ik dan klaar ben, maar deze kuur komt in ieder geval niet meer terug....wat mij betreft helemaal nooit meer!
Ik ben deze keer niet zenuwachtig, de laatste kuur ging redelijk. Daar teken ik deze keer ook voor. Alhoewel men zegt dat het elke keer anders kan zijn en dat je conditie afneemt. En dat laatste merk ik.
Na de eerste kuur had ik wat bijwerkingen die in de laatste week allemaal weg waren. Nu zijn ze deels weg en heb ik voornamelijk nog last van mijn ogen. Mijn ogen branden en tranen de hele dag door. Ik heb er ooggel voor gekregen en dat helpt.....een beetje... een klein beetje.....
Dus voortaan maar weer waterproof make-up gebruiken om te voorkomen dat aan het einde van de dag de zwarte vegen aan mijn kin hangen. Alleen die wimpers.....wat zal ik doen? Ik merk dat ze dunner worden en hier en daar heb ik zelfs niets meer zitten.....eeekkh... hetzelfde voor mijn wenkbrauwen, maar die teken ik fanatiek bij.....no problem.
Maar mijn wimpers......zonder krijg je van die vissenogen....bah! Dus zal ik ze nu nog sparen en geen mascara meer gebruiken, maar tja dat ziet er ook niet erg tof uit, of zal ik het restant wat er nog zit......zolang ik ze nog heb....lekker vol smeren en er nog kort van genieten? Tja wat een gewetensvragen allemaal weer...
Maar goed om terug te komen op de 3e chemo: we arriveren vandaag bijna als eersten van de middagsessie in de chemokamer te Gouda. Ik kan nog kiezen waar ik ga zitten, alhoewel net mijn stoel van mijn 2e kuur wel bezet is door een verlate ochtend-chemo-gast. Shit dat is balen......ik word bijgelovig....ik wil eigenlijk die stoel van de vorige keer, want dat ging goed. Ook heb ik mijn geluksarmband om die ik van Ferry en de kinderen heb gekregen, mijn trouwring en een Pink Ribbon ring inclusief een klavertje 4 in mijn BH. Allemaal onderdelen die mij geluk hebben geven en weer gaan geven.....ik heb nog net niet Jomanda bij me...
Maar helaas, ik moet het doen met de stoel tegenover mijn favoriete, ook een lekkere plek. Ik installeer me en we beginnen met de lunch en tegelijkertijd word ik geprikt voor het infuus, de bloedcontrole en het starten van het spoelen. Weer gaat het infuus er in één keer in....pppfff gelukkig.
Voor elke kuur wordt eerst mijn bloed gecontroleerd om te zien of alles weer op sterkte is na de vorige kuur. Omdat wij uit Zoetermeer komen wordt dit op dezelfde dag gedaan, de anderen komen een dag eerder om te prikken. Dit betekent wel dat wij steeds eerst op de uitslag moeten wachten alvorens de chemo besteld wordt en daarna toegediend, een middagvullend programma. Tot nu toe steeds een proces van 2 uur...
Maar het wachten valt mee. Het ziekenhuis heeft Wifi en ik rommel wat op de Ipad en ondertussen druppelen de middag-chemo-gasten binnen. Zowaar een paar bekende gezichten en voordat ik het weet zijn we de type kuren aan het bepraten en vooral de bijwerkingen aan het uitwisselen. Je gaat een soort van vriendschappen sluiten met je lotgenoten. Ook komt mijn vriendin van de vorige keer binnen. Die hele grote brede drukke dame inclusief hoed met bloem (deze keer een strik) komt in de stoel naast mij zitten en manlief neemt direct plaats naast Ferry. Zo dat wordt gezellig! Er heerst gelijk een soort van drukke chaos in de kamer. Hoe kunnen 2 mensen in zo'n korte tijd een hele kamer op stelten zetten? Maar het is wel een leuke afleiding.
De grote dame vertelt nog een hilarisch voorval.... zij heeft haar haar zelf met een tondeuse afgeschoren voordat het ging uitvallen. Dat leek haar makkelijker, je kan er maar klaar mee zijn.......maar wat niemand heeft en zij dus wel: haar haar groeit weer aan, flinke stekels....Heeft ze het voor niets afgeschoren?!?
Op een gegeven moment zit iedereen aan het infuus met chemo, behalve ik. Het is mij weer gelukt....als eerste binnen komen en waarschijnlijk weer als laatste weg, hoe krijg ik het in godsnaam voor elkaar?
Maar deze keer gaat het toch anders, deze keer heb ik gewonnen, de eerste plek zelfs!!!!! Want de verpleging komt melden dat mijn bloed niet goed is. Mijn witte bloedlichaampjes zijn nog te laag en dus nog niet genoeg hersteld na de vorige kuur......dus de chemo wordt uitgesteld en ik mag weer naar huis! Infuus eruit, uitrijkaart mee inclusief een nieuwe afspraak en voordat we het weten staan we weer buiten. Beduusd...
Aanstaande vrijdag, 17 augustus, ga ik in de herkansing......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten