Vandaag heb ik definitief afscheid genomen van mijn stoppels.
Op vrijdag de 13e begon mijn haar met plukken tegelijk uit te vallen, waarna ik precies 1 week later een tondeusekapsel heb laten aanmeten. Mijn hoofd had hierna kale plekken (plekken waar het haar al uitgevallen was) en gedeeltes met stoppels. De pruikenmeneer verzekerde mij dat deze stoppels na een paar wasbeurten zouden verdwijnen.....
Nou ik heb mijn "haar" de afgelopen weken volop gewassen, flink drooggewreven met de handdoek, maar de stoppels bleven zitten. Het gekke was dat ik ze er wel met de hand kon uittrekken. Het zat dus wel los en helaas.....het groeide echt niet meer.
Maar op een of andere manier was ik toch een beetje gehecht aan mijn stoppels, minder bloot of zoiets?!? Dus ik liet ze lekker zitten. Om heel eerlijk te zijn was het wel afzien, het jeukte, prikte door mijn mutsjes heen en voelde niet erg charmant.
Vandaag heb ik dan ook de knoop doorgehakt: mijn schedel ga ik scheren met schuim en een mesje. Ik ga voor bold; een glimmende witte kale schedel... en neem definitief afscheid van haar hebben. Voorlopig dan.
Zelf doen vind ik een beetje eng, stel je voor dat ik mij snij, dat gebeurt bij mijn benen ook altijd....
Dus echte liefde is: je laat je hoofd scheren door je man.....tja dat hadden wij een jaar geleden ook niet kunnen bedenken. Ach het geeft weer een extra dimensie aan je relatie, zeg maar.
Na wat nat geklieder boven een wasbak en koude smurrie op mijn hoofd, is het gebeurd: ik ben nu echt helemaal kaal. Tja en hoe is dat?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het heeeeel erg vreselijk vond om mijn lange haren te verliezen en dat ik ze nog steeds mis. Vooral voor het zicht natuurlijk maar ook het gefriemel er aan (vooral door Indy). Maar nu het zo ver is, gaat het eigenlijk wel. Ik lijk een beetje op zo een etalagepop zonder dat perfecte lijf dan wel te verstaan. En je went toch redelijk snel aan het nieuwe beeld. Zelfs van de kinderen hoor ik dat zij helemaal verbaasd zijn als zij een foto's zien van mij met lang haar. Tjeeeee zo heeft mama er ook ooit uit gezien! En ik ben nog wel heel blij dat ik nog steeds mijn wimpers en wenkbrauwen heb, want als die gaan uitvallen......pppffff.
Het leven inclusief kaal hoofd veranderd wel. Zo slaap ik tegenwoordig met een mutsje op. Zonder vind ik te kaal, te koud en te confronterend.....alhoewel wij geen spiegels boven bed hebben hoor, dus ik zie het zelf eigenlijk niet. Ferry heeft er totaal geen moeite mee en vindt dat ik een mooie schedel heb. Hij schijnt s'nachts regelmatig in een deuk te liggen omdat mijn mutsje nogal eens flink schots en scheef over mijn ogen zakt tijdens het slapen. Tja....
In de ochtend is het doucheritueel enorm snel en veel minder belastend en ik kan kiezen: doe ik vandaag een mutsje of mijn pruik....? en die pruik zit altijd goed...geen bad hairday in de synthetische wereld!
Toen ik net hoorde dat ik chemo zou gaan krijgen en kaal zou worden ben ik direct een mooie pruik gaan scoren. Ik heb mijn eigen kapsel na laten maken door een zeer ervaren heer in de pruikenmakerij. Geen kosten of moeite heb ik bespaard omdat ik de pruik dag en bijna nacht zou gaan dragen...... hé.....The Sabine heeft immers lange lokken....
Nu het zo ver is kom ik er achter dat die pruik inderdaad prachtig is, maar niet mijn eigen haar kan vervangen....en....het zit gewoon niet erg naturel.....Het is net of je de hele dag met een helm op je hoofd zit! Dus in de praktijk draag ik alleen mijn pruik als ik naar buiten ga, maar als ik thuis kom hang ik mijn jas inclusief pruik direct op. Thuis ben ik lekker The Sabine met mutsje....
En heel soms ben ik even stoer en waag ik mij met kaal hoofd door het huis of zelfs in de tuin. De kinderen zeggen er niet meer van op te kijken, maar toch zie ik hier en daar wat verschrikte blikken. En wat als er plots aangebeld wordt en mensen worden zonder waarschuwing geconfronteerd met mijn "blote" ik?!? Ik ben bang dat ik gelijk over moet gaan op reanimeren of zuurstof toedienen of zo.....Arme meneer van de pakketdienst, arme buurkinderen....
Dus om iedereen vanaf nu te laten wennen aan mijn blote ik en mij weer een sprong te laten maken in het verwerkingsproces:.....hier onder een foto...
En mochten er nog mensen zijn die mij met kaal hoofd enigszins zielig vinden......bedenk dan dat elk nadeel een voordeel heeft: ik ben de komende maanden standaard bikiniproof, ik wel! Als je begrijpt wat ik bedoel......
Wow... wat onwijs knap van je! Bewondering!
BeantwoordenVerwijderenEn daarnaast, je hebt gewoon een mooi hoofd, met of zonder haar. :-)