Vermoeidheid - 14 november 2012

Vijf maanden chemo oftewel 11 kuren na elkaar gaan hun tol eisen. De vermoeidheid neemt toe....

Geen gewone vermoeidheid, maar een alles overheersend gevoel van uitputting wat je ineens overvalt. Het kan makkelijk zo zijn dat ik enthousiast aan de boodschappen begin om daarna met zwabberbenen in de supermarkt te staan. Zwetend en weeïg in de maag tracht ik nog de eindstreep te halen......de kassa.........Ineens blijk ik minder fit dan gedacht....en komt er een flinke golf van vermoeidheid over mij heen...

Ik raak niet uitgeslapen...zet elke dag mijn wekker omdat ik anders klokje rond slaap...kom brak mijn bed uit om daarna wel fitter te worden en enige actie te kunnen ontwikkelen tot het moment dat de man met hamer komt.

Ik moet eerlijk zeggen dat de zorg voor mijn gezin mij zwaar valt. Ook al zijn ze wat groter, toch hoor ik de hele dag het woord mama.....alleen al die heldere onophoudelijke kinderstemmen, gevoed door puberhormonen, vallen mij soms zwaar. Ik wil heel graag luisteren, maar mijn hoofd tolt. Ik kan mij moeilijk concentreren op meerdere prikkels door elkaar....kibbelende kinderen, blaffende honden, een deurbel, de telefoon.......een gillende tv...

Tussen mijn kuren en ziekenhuisbezoeken door......probeer ik het gezin draaiende te houden inclusief afspraken met opticiens, orthodontisten, ziekenhuizen en scholen...het valt niet mee...hoe deed ik dit eerder? Alles liep redelijk geolied en daarnaast werkte ik ook nog....Ben eigenlijk wel trots op mijzelf.....met terugwerkende kracht...

Nu ik nog maar 5 kuren te gaan heb, begin ik voorzichtig te denken aan reïntegratie in het gewone leven...ik zie er nu al tegenop.


Heeft u het al gezien? www.ijsseldijknoord.nl