Mijn conditie laat zich momenteel het beste omschrijven als kwakkelend......niet heel ziek, maar ook verre van fit.
Na 3x een Taxol en 1x een Herceptin kuur heb ik toch last van een aantal terugkomende bijwerkingen zoals bot-en spierpijn, last van mijn maag-darmkanaal, kartonsmaak en vooral vermoeidheid met de daarbij behorende concentratieproblematiek.
En sinds deze week heb ik ook last van mijn nagels....ze laten nog niet helemaal los (ja...dit kan ook nog...) maar ze scheuren in aan de zijkanten, ergens halverwege mijn huid.....AU!!!! En ik blijf met deze haken overal aan hangen. Even door mijn synthetische haren strijken is er niet meer bij, want de haren raken verstrikt in mijn scheurende nagels en voordat ik het weet trek ik zelf mijn pruik van mijn hoofd af....wel weer hilarisch natuurlijk!!!
Maar ik blijf zeggen dat ondanks deze ongemakken, de wekelijkse Taxol nog niet in verhouding staat met de 3-wekelijkse AC....dus voor al de lezeressen die nog moeten.....deze opsteker!
Omdat ik voor deze kuur elke week naar het ziekenhuis moet en daarnaast deels mijn gezin draaiende wil houden, is mijn tijd toch erg beperkt...hihihi....wat klinkt dat hè....voor iemand die altijd gewerkt heeft naast het verzorgen van 4 kids... Maar ik ben nu gewoon sloom, alles kost veel tijd en tussendoor moet ik bijkomen.....tja en dan is de dag snel voorbij...
Ik heb nog eens nagedacht over de optie van de Arbo-arts; nu starten met sporten onder begeleiding...Ik geef toe dat ik mij een beetje onder druk gezet voel. Ik zit al vanaf eind mei 2012 thuis.....schiet allemaal niet erg op, niet voor mij maar ook niet voor mijn werkgever..... Maar als ik heel eerlijk ben...zie ik het gewoon niet zitten. Sporten lijkt mij heerlijk, maar nu gewoon niet.
Ik wandel met de honden, ik stofzuig geregeld (heftig!), ik functioneer als gezinsmanager van 3 pubers in spé inclusief 4 honden en 4 cavia's, haal boodschappen en kook de warme maaltijd....en daarna gaat gewoon mijn licht uit....Het is gewoon genoeg zo, meer zit er echt niet in! Dit is mijn grens en die moet ik gaan bewaken hoe moeilijk dat voor mij ook is. Gelukkig voel ik mij gesteund door mijn oncoloog die sporten tijdens wekelijkse Taxol al helemaal niet ziet zitten.....
Maar ik blijf wie ik ben, dus ik kijk wel verder. Vanaf januari 2013 ben ik klaar met de chemokuren en resteert er alleen nog maar.........3 wekelijkse Herceptin voor 9 maanden en start van de hormoontherapie..... en wordt het hoog tijd om een beetje te gaan reïntegreren in het leven....om in ieder geval weer een beetje aan structuur te gaan wennen. En ik wil dit onder begeleiding gaan doen, een stok achter de deur. Want eerlijk is eerlijk: ik zie er nu al tegenop....
In de wereld van kanker is hier een bekend revalidatieprogramma voor bedacht: Herstel en Balans....dit is een groepsprogramma gedurende 3 maanden voor mensen met inderdaad kanker en bestaat uit 2-wekelijkse lichaamstraining en psycho-educatie en wordt op meer dan 60 locaties aangeboden, waaronder Zoetermeer. Dus ik trek de "stoute schonen aan" en bel de contactpersoon....
Krijg ik daar toch een te enthousiaste medewerkster aan de lijn die maar blijft en blijft uitleggen...help ik heb maar even want ik moet zo de jongste bij de Remedial Teacher ophalen....en ze komt telkens met leuke voorbeelden zoals we gaan met de groep ook 2x zwemmen en we doen ook sport en spel.....eeekkkhhh ik haat zwemmen en spelletjes zijn ook al geen hobby van mij....pppffff..... ik heb er nu al zin in.....
Maar mijn verstand wint van mijn gevoel, ik ga dit programma dus wel volgen. Een ingrijpende operatie, een half jaar chemo en de diagnose kanker grijpt meer in dat mij lief is. Ik merk dat ik heel ver van mijn oude leven sta en dat mijn eerdere conditie en veerkracht verdwenen lijken te zijn....en op eigen houtje opkrabbelen lijkt mij moeilijk, te moeilijk.....
Ik heb mij vandaag dus officieel aangemeld voor de startende groep Herstel en Balans in januari 2013...........zucht......wie heeft er nog een badmuts te leen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten