1e Taxol chemokuur en 1e Herceptinkuur - 2 oktober 2012

Het klein medische molentje van Ferry wordt toch iets groter dan gewenst. Hij gaat vandaag retour huisarts voor de uitslag van alle onderzoeken. Gelukkig.... zijn hart is goed, maar zijn bloeddruk is weer te hoog alsmede zijn cholesterolgehalte. Bloedprikken wordt nogmaals over gedaan, Ferry was niet nuchter toen hij eerder geprikt werd....uh geen alcohol hoor, gewoon een paar vet belegde bammen, dus dat kan een vertekend beeld geven. Het verhaal wordt volgende week vervolgd....

Hierna gaan we naar ons komend wekelijks uitje...het Groene Hart Ziekenhuis te Gouda voor de 1e nieuwe kuur van 12 stuks in totaal. Elke maandag tot het einde van het jaar ben ik uitgenodigd voor de kuur Taxol en 3 wekelijks voor de Herceptin. Allebei per infuus.

Vandaag moeten we ons vroeg melden want het gaat een lange zit worden. Beide kuren kunnen directe bijwerkingen geven, daarnaast is de Herceptin belastend voor het hart, dus extra controles en extra na-zit-tijd ter veiligheid.

Het prikken van het infuus gaat gelukkig weer redelijk goed, alhoewel deze keer mijn andere arm genomen moet worden. Mijn linkerarm heeft schade opgelopen van de vorige kuren en men is bang voor een aderontsteking, dus meer afwisselen van aders dus. Praktisch wel lastig omdat nu mijn gebruikarm vast zit aan het infuus en bij een hele dag gaat je dit irriteren. Ook zit het infuus tegen mijn knokkels aan en dat eet lastig, vooral de soep die wij elke keer krijgen. Maar ach er zijn ergere dingen te bedenken....

Ik start met bloed prikken, spoelen en dan de Herceptin inclusief paracetamol. Deze moet langzaam inlopen om geen bijwerkingen te krijgen en ondertussen controleert men een paar keer mijn bloeddruk. Maar alles blijft stabiel, Ik hoor ook nog dat ik nog steeds een goede hartpompfunctie heb. Voor de allereerste kuur had ik 71%, na 4 x AC kuren nog steeds 69%. Slechts 2% verlies en dat is heel netjes. Hopelijk blijft het zo!

Ondertussen zit ik te prutsen met mijn i-pad. Gouda heeft gratis Wifi en daar maak ik altijd graag gebruik van. Maar op een onverklaarbare wijze lukt het deze keer niet, mijn i-pad blijft weigeren....gggrr...wat nu? Ik kijk wat om mij heen en observeer mijn lotgenoten en volg wat gesprekken zo over en weer. Er zijn 3 patiënten met uitzaaiingen, allen mannen. En 2 andere vrouwen met ook borstkanker, de rest kan ik niet volgen. De man aan de overkant ziet er in en in mager uit en ziet erg pips. Ik vang flarden van het gesprek op die hij met een diëtiste voert. Hij moet aansterken en meer eten, maar dat lukt hem niet. Hij is te slap en ligt alleen nog maar in bed. Als de diëtiste later weg gaat, blijft hij verlaten achter en zit zachtjes te snikken....Pppfff....de man ernaast is uitgezaaid in de longen en het is niet operabel, dus nu allerlei andere trucjes middels chemo, bestralingen ed. Hij is er ook doodziek van....weer pppfff....

Gelukkig is de verpleging en zijn de vrijwilligers lekker vrolijk en doen ze er alles aan iedereen weer een goed gevoel te geven in zoverre mogelijk.

Ik krijg na de Herceptin groen licht om verder te gaan met Taxol. Ze starten eerst met een antibraakmiddel en vervolgens met Tavegyl, een anti-allergiemiddel, en ik weet van de vorige keer dat je daar heel moe van wordt en dat gebeurt ook.....ik doezel lekker weg en hoor in de verre verte de rest praten, infusen piepen en karren voorbij komen. Heerlijk even....rust. De taxol gaat er ook probleemloos in en hierna start het wachten op het sein dat ik weg mag gaan....en dat is pas om half 6..

Op de terugweg heb ik nog steeds last van de Tavegyl en dommel ik steeds weg. Thuis ook nog wat, maar helaas tegen bedtijd klaar wakker, jammer!!! Na een toch wat onrustige nacht, sta ik op met rode konen en een rode neus. Een toxische verschijning? Maar ik ben redelijk fit!!!! Wat een verschil met de AC kuur....daarvan lag ik standaard ziek in bed. Of het zo blijft weet ik niet, maar dit heb ik alvast binnen!

Ik bezoek zelfs mijn werk en blijf daar langer dan gepland....lekker iedereen van de arbeid gehouden....

Als ik thuis kom hoor ik minder leuk nieuws: Indy is een week eerder bij de trampolinetraining lelijk gevallen en had haar elleboog uit de kom. Nu blijkt het groeibotje toch gebroken te zijn en de banden beschadigd, dus morgen operatie....pppf...arme meid en wat fijn dat ik waarschijnlijk fit genoeg ben om morgen weer een hele dag en nacht in het ziekenhuis te verblijven.....deze keer niet voor mij.....